Manager w Mitie nazwana w czasie ciąży przez swojego szefa "bardzo emocjonalną i płaczliwą" otrzymuje odszkodowanie

Ms N Hinds v Mitie Ltd

Jak usłyszał Trybunał Pracy, Nicola Hinds została przedstawiona przez szefa jako „zaburzona hormonalnie” i histeryczna, gdy wyraziła obawy dotyczące obciążenia pracą.

37-latka została „w niewybaczalny sposób” zignorowana przez swojego szefa, a po powrocie do pracy po urodzeniu dziecka została tak źle traktowana, że ​​zrezygnowała z pracy i doświadczyła myśli samobójczych.

Szefowie „stereotypowali” ją, używając „lekceważącego i poniżającego” języka, sugerując, że nie „w pełni panowała nad sobą” z powodu ciąży – orzekł sędzia ds. pracy.

Jednak teraz przyznano jej odszkodowanie po tym, jak wygrała roszczenia dotyczące dyskryminacji w ciąży i konstruktywnego zwolnienia.

Sędzia ds. pracy Roger Tynan stwierdzi, że szef „stereotypowo” określił Nicolę przed innymi pracownikami jako „emocjonalną kobietę w ciąży” co było lekceważące i poniżające.

„Wniosek szefa był taki, że z powodu ciąży nie panowała w pełni nad swoimi emocjami, w związku z czym stawiała nieuzasadnione żądania” – stwierdził sędzia.

Na rozprawie w ustalono, że pani Hinds pracowała dla powszechnie znanej firmy Mitie, która świadczy usługi takie jak ochrona, i była regionalnym menadżerem w supermarkecie Sainsbury’s.

W lutym 2020 r. manager opisała ją jako „niezwykle oddaną”, zawsze starającą się zapewnić swoim klientom najlepszą możliwą obsługę klienta i jako posiadającą „ogromny potencjał”, jak usłyszał trybunał.

W kwietniu tego samego roku pani Hinds odkryła „mile widzianą”, ale „nieplanowaną i nieoczekiwaną” wiadomość, że jest w ciąży, i poinformowała o tym szefów, z którymi, jak mówiono, łączyły ją „dobre” stosunki, przypominające przyjaźń.

Jednak w październiku Nicola stwierdziła, że ​​„naprawdę zmaga się” z obciążeniem pracą, po tym jak doznała dwóch ataków paniki w tygodniu.

Trybunał stwierdził, że przełożeni rozpatrzyli jej skargę „nieudolnie”. Jej menadżer, Nav Kalley, na początku w ogóle jej nie odpowiedział, a jego późniejsza reakcja została uchwycona w „krótkim, niesympatycznym i pozbawionym wrażliwości” e-mailu.

Na rozprawie powiedziano, że po powrocie do pracy po urlopie macierzyńskim rozmowa przeprowadzona w czerwcu 2021 r. w celu omówienia jej potrzeb była „nieodpowiednia” i nigdy nie przeprowadzono oceny ryzyka, co doprowadziło do jej rezygnacji we wrześniu.

Sędzia Tynan stwierdził, że „w rzeczywistości w zaawansowanych stadiach ciąży Nicola doświadczała znacznego stresu związanego z pracą, przeszła dwa ataki paniki w krótkim czasie, czuła się przytłoczona, martwiła się, że zawiedzie innych, ale równie obawiała się, że może poważnie zachorować. W czasie urlopu macierzyńskiego doświadczyła znacznego pogorszenia stanu psychicznego. Jak już zauważyliśmy, miała myśli samobójcze.

Zamiast naprawdę chcieć ją wspierać firma już szukała kogoś na jej miejsce.

https://www.gov.uk/employment-tribunal-decisions/ms-n-hinds-v-mitie-ltd-3322885-slash-2021-and-3322911-slash-2021