Urlop macierzyński w UK

Podczas ciąży, Twoje główne prawa są następujące:

• Jako pracownik, masz prawo do 52 tygodni nieprzerwanego urlopu macierzyńskiego

• Otrzymasz zasiłek macierzyński, jeżeli zaczęłaś tę pracę 1 tydzień przed zajściem w ciążę oraz zarabiasz powyżej pewnego minimum

• Twoje prawo do urlopu oraz składki emerytalne będą kontynuowane przez cały urlop macierzyński

• Pod koniec urlopu masz prawo wrócić na Twoje stanowisko.

•W razie redukcji etatu, firma musi Ci zaoferować inne odpowiednie stanowisko, jeżeli takie istnieje

Podstawowy urlop macierzyński daje Ci prawo do 52 tygodni wolnego. Ten okres składa sie z 26ciu tygodni Zwykłego urlopu oraz 26ciu tygodni Dodatkowego urlopu. Musisz być pracownikiem, aby mieć prawo do urlopu macierzyńskiego, ale tak długo jak dostarczysz pracodawcy odpowiednie informacje, możesz z niego skorzystać, niezależnie od tego jak długo pracujesz, ile godzin pracujesz czy ile zarabiasz.

Podczas urlopu macierzyńskiego Twoje warunki zatrudnienia są chronione. W związku z tym, Twoje prawo do urlopu, członkostwo na siłowni czy ubezpieczenie zdrowotne będą kontynuowane. Możliwe też, że pracodawca musi zapłacić Tobie bonus przyznany podczas Twojej nieobecności. Jeżeli Twój pracodawca uczestniczy w programie emerytalnym, musi on dalej płacić Twoje składki przez pierwsze 26 tygodni urlopu lub przez cały okres otrzymujesz zasiłek macierzyński.

Musisz powiadomić pracodawcę o zamiarze skorzystania z urlopu macierzyńskiego przynajmniej 15 tygodni przed zaplanowaną datą porodu, czyli do 25 tygodnia ciąży. Oczywiście, jeżeli nie wiesz, że jesteś w ciąży, w takim przypadku musisz poinformować pracodawcę jak tylko możesz. Musisz poinformować go, że jesteś w ciąży, kiedy dziecko ma się urodzić i kiedy chcesz rozpocząć urlop macierzyński – tę datę możesz potem zmienić z 28-mio dniowym wyprzedzeniem.

Prawo do urlopu macierzyńskiego nie zależy od długości zatrudnienia, ale zasiłek macierzyński już tak. Aby się do niego kwalifikować, kobieta musiała rozpocząć zatrudnienie najpóźniej 26 tygodni przed 15stym tygodniem przed porodem – czyli krótko mówiąc, 1 tydzień przed zajściem w ciążę. Musi ona również zarabiać średnio £118.00 (kwiecień 2019) na tydzień przez 8 tygodni przed 15stym tygodniem przed porodem, czyli między 18stym i 25tym tygodniem ciąży. Ta kwota zmienia się co roku w kwietniu. Zasiłek macierzyński jest wypłacany przez pierwsze 39 tygodni urlopu. Przez pierwsze 6 tygodni jest to 90% Twoich średnich zarobków, przez pozostałe 33 tygodnie jest to £148.68 na tydzień (kwiecień 2019) lub 90% Twoich zarobków – zależy która kwota jest niższa.

Podczas całego urlopu macierzyńskiego możesz przepracować 10 dni. Aby nie stracić prawa do zasiłku, nie możesz przepracować ani dnia więcej.

Jeżeli nie masz statusu „employee” ale jesteś tzw „worker” (najczęściej w agencjach pracy), możesz nie mieć prawa do zasiłku, ponieważ nie masz takich samych praw jak pracownik na kontrakcie. Ale to nie oznacza, że na pewno go nie masz.

Jeżeli Twój były pracodawca stanie się niewypłacalny lub odmówi zapłaty zasiłku, Urząd Skarbowy automatycznie zobowiązuje się do zapłaty pozostałej części. Jeżeli uważasz, że Twój SMP nie jest wypłacany poprawnie, poproś pracodawcę o wyjaśnienie.

Fakt, że jesteś na urlopie nie przeszkadza pracodawcy w przeprowadzaniu procedury dyscyplinarnej (chociaż nie powinien kontaktować się z Toba przez pierwsze 2 tygodnie urlopu macierzyńskiego). To powiedziawszy, Twój pracodawca powinien zadbać o to, abyś nie była w niekorzystnej sytuacji podczas postępowania dyscyplinarnego, ponieważ jesteś na urlopie macierzyńskim, w przeciwnym razie może to być uznane jako dyskryminacja ze względu na macierzyństwo.

Pod koniec urlopu masz prawo wrócić na swoje stanowisko. Jeżeli ma miejsce redukcja etatów, jest to jeden z niewielu obszarów prawa, gdzie pracodawca może „pozytywnie dyskryminować”. Masz prawo, aby firma zaproponowała Tobie odpowiednie alternatywne stanowisko, jeżeli jest takie dostępne, bez rozmowy o pracę. To prawo wykracza poza to, do czego mają prawo Twoi koledzy, którzy nie są na urlopie macierzyńskim, więc w rezultacie możesz „przeskoczyć kolejkę” aby dostać nowe stanowisko. Niestety, w rzeczywistości pracodawcy nie zawsze proaktywnie oferują pozycje tak jak powinni. Jeżeli Twój pracodawca nie może zaoferować Tobie odpowiedniego stanowiska, możesz mieć prawo do odprawy. Jeżeli istnieje odpowiednia rola dla Ciebie i Twój pracodawca jej Tobie nie zaoferuje, Twoje zwolnienie z pracy może być potencjalnie niesprawiedliwe. Nie masz jednak prawa do pierwszeństwa, jeżeli Twój etat został zredukowany podczas ciąży ale przed urlopem macierzyńskim. W takim przypadku Twój pracodawca musi zastosować się do normalnych procedur. Pamiętaj jednak, że jeżeli Twój etat został wybrany do redukcji z powodu Twojej ciąży, może to być dyskryminacja z powodu ciąży.

Odprawa powinna być oparta na Twoich normalnych tygodniowych zarobkach przed urlopem macierzyńskim. Nie powinna być oparta na Twoim zasiłku macierzyńskim

Zazwyczaj, zasiłek macierzyński jest wypłacany tygodniowo lub miesięcznie, tak jak wypłaty. Jednak teoretycznie pracodawca może go wypłacić w jednej wypłacie w ramach ugody podczas zakończenia zatrudnienia. Nie można zrezygnować z prawa do otrzymania zasiłku macierzyńskiego. Istnieją bardzo surowe kryteria, które Twój pracodawca musi spełnić, jeżeli chce wypłacić zasiłek w jednej kwocie: • Ugoda musi wyraźnie ustalić, że SMP jest wypłacany oraz w jakiej kwocie, oraz • Podatek i National Insurance muszą być poprawnie opłacone Twój pracodawca może być ostrożny, jeśli chodzi o wypłacenie zasiłku w jednej kwocie, ponieważ może być zobowiązany do jej ponownego zapłacenia, jeśli te wymagania nie zostały spełnione.

W takiej sytuacji, Twój urlop dobiegnie końca. Jeśli jednak przysługuje Ci SMP, powinnaś nadal otrzymywać go przez pozostały okres z 39 tygodni. Jeśli stracisz pracę, ponieważ jesteś na urlopie macierzyńskim, możliwe że możesz się ubiegać o odszkodowanie za dyskryminację oraz niesprawiedliwe zwolnienie.

Jeżeli zostaniesz zwolniona podczas ciąży lub urlopu macierzyńskiego, masz automatyczne prawo do pisemnego oświadczenia bez konieczności ubiegania się o nie, niezależnie od stażu pracy).